02 Jun Πώς να μετακινήσετε έναν ηλικιωμένο με άνοια σε υποβοηθούμενη ζωή;
Όταν ένας γονέας έχει νόσο Αλτσχάιμερ ή άλλο είδος άνοιας, τα ενήλικα παιδιά μπορεί να δυσκολευτούν να τους κρατήσουν ασφαλείς στο σπίτι. Είναι μία δύσκολη κατάσταση να διαχειριστεί κανείς, ειδικά εάν τα μέλη της οικογένειας εργάζονται έξω από το σπίτι.
Αλλά για πολλούς ενήλικες, η ιδέα της μετακίνησης ενός γονέα με απώλεια μνήμης και δυνατότητας αυτοεξυπηρέτησης σε μια κοινότητα υποβοηθούμενης διαβίωσης, μπορεί να δημιουργήσει άγχος και στρες. Μπορεί επίσης να οδηγήσει τους αγαπημένους να αισθάνονται ένοχοι για την αδυναμία τους να διαχειριστούν τη φροντίδα ενός γονέα στο σπίτι.
Πώς μπορείτε επομένως να βοηθήσετε έναν ηλικιωμένο με άνοια να μεταβεί επιτυχώς σε ένα νέο περιβάλλον; Έχουμε μερικές συμβουλές που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες.
4 συμβουλές για τη μετακίνηση ενός γονέα με άνοια
1. Κάντε το περιβάλλον οικείο!
Για άτομα με απώλεια μνήμης, το να περιβάλλεται από οικεία πράγματα βοηθά στη μείωση του άγχους και του στρες. Αυτό γίνεται δυσκολότερο κατά την εξέλιξη της άνοιας , οπότε χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός. Σκεφτείτε τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί και αγγίζει ο γονέας σας πιο συχνά, όπως θα μπορούσε να είναι μια αγαπημένη φωτογραφία από την ημέρα του γάμου του.
Προσπαθήστε να αναδημιουργήσετε το σπίτι τους στο νέο τους χώρο. Κρεμάστε το μπουρνούζι τους σε μέρος που το παρατηρούν αμέσως. Τοποθετήστε οικογενειακές φωτογραφίες σε όλο το δωμάτιο πριν φτάσουν. Όποια αντικείμενα σηματοδοτούν «το σπίτι» στον γονέα σας είναι σημαντικό να ενσωματωθούν στον νέο τους χώρο.
2. Η χρονική στιγμή της μετακίνησης έχει σημασία!
Οι ενήλικες με νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας έχουν συνήθως καλές και κακές στιγμές της ημέρας. Ενώ η ασθένεια μπορεί να είναι απρόβλεπτη, θα σας βοηθήσει να προγραμματίσετε την μετακίνησή του για να συμπέσει με την καλύτερη ώρα της ημέρας.
Για πολλούς ηλικιωμένους με άνοια, το πρωί είναι ο ευκολότερος χρόνος, ειδικά εάν αντιμετωπίζουν το «σύνδρομο ήλιου». Εάν είναι δυνατόν, ζητήστε από τα αγαπημένα σας άτομα να μεταφέρουν τα προσωπικά του αντικείμενα στη νέα του κατοικία, ενώ εσείς κρατάτε τον γονέα σας απασχολημένο. Μόλις το νέο προσωπικό του δωμάτιο είναι έτοιμο, μπορείτε να τον μεταφέρετε στο νέο του περιβάλλον.
3. Δημιουργήστε έναν πίνακα αναμνήσεων!
Όταν ένας ηλικιωμένος έχει άνοια, μπορεί να έχει δυσκολία με τις λεκτικές δεξιότητες. Αυτό δυσκολεύει το προσωπικό του κέντρου φροντίδας ηλικιωμένων.
Μπορείτε να βοηθήσετε δημιουργώντας έναν πίνακα αναμνήσεων ή ένα λεύκωμα με φωτογραφίες μελών της οικογένειας μαζί με ονόματα και περιγραφές. Μοιραστείτε το με τα μέλη της ομάδας εκ των προτέρων, ώστε να μπορούν να το κοιτάξουν πριν από την άφιξη του γονέα σας.
Μόλις εγκατασταθεί ο ηλικιωμένος, μπορείτε να το διατηρήσετε σε εξέχον σημείο στο δωμάτιό του για να το μοιραστείτε με το προσωπικό και τους επισκέπτες. Στα εξειδικευμένα κέντρα διαβίωσης όπως το Φροντίζω στη Θεσσαλονίκη, μαθαίνουμε τα πάντα για την ιστορία κάθε ατόμου, την καριέρα τους, τα χόμπι τους, τι τους αρέσει και τι όχι και πολλά άλλα. Αυτό βοηθά να γίνει η μετάβαση πολύ πιο άνετη για όλους.
4. Η μουσική ως θεραπεία!
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι η μουσική είναι ευεργετική. Αυτό ισχύει και για ενήλικες με άνοια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μετάβασης, παίξτε απαλά την αγαπημένη τους μουσική στο χώρο τους. Αυτό μπορεί να συμβάλει στη μείωση του άγχους που πιθανώς αισθάνεται το αγαπημένο σας άτομο και δεν μπορεί να εκφράσει λεκτικά. Δημιουργήστε ένα μικρό CD player με μερικά αγαπημένα τους τραγούδια. Ζητήστε από την ομάδα φροντίδας να την αναπαράγει όποτε κρίνει ότι βοηθάει τον ηλικιωμένο να ηρεμεί.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για να συζητήσουμε κάθε προβληματισμό σας. Μην ξεχνάτε ότι δεν είστε ο μόνος που καλείστε να διαχειριστείτε τη φροντίδα του ευάλωτου γονέα σας. Έχουμε εντάξει στο ζεστό περιβάλλον της Μονάδας Φροντίζω δεκάδες ηλικιωμένους με ανάλογα θέματα έκπτωσης των δυνατοτήτων τους. Τα παιδιά τους σε πολύ σύντομο διάσημα διαπίστωσαν ότι έκαναν την καλύτερη επιλογή!
Επικοινωνήστε μαζί μας καθημερινά : 2310.38.38.53, μπορούμε να σας στηρίξουμε.
